De ochtendploeg kreeg te maken met een jaarlijks wederkerend mei-verschijnsel: Groene blob!
Het hele strand lag vol met smurrie. Met de stank van voorgaande jaren nog in ons geheugen zijn we wijs met een boog om de prut naar de duinen getrokken waar we ons uitstekend hebben vermaakt. De terugweg verliep volgens hetzelfde protocol opdat we iedereen in zijn oorspronkelijke kleur naar huis konden brengen. Missie geslaagd!
Door een logeerpartijtje en enkele last minute spoedgevallen in de opvang was het een drukte van jewelste vandaag. Zo druk dat we de boel een keer over drie wandelingen moesten verdelen, te weten twee strandwandelingen en een boswandeling. Read more “Grijze nevel en groene blob”
Het begint een beetje een vies vervolgverhaal te worden. Voorlopig mijden we dit stukje strand maar even.
We gingen ervan uit dat de smurrie inmiddels wel door de vloed was opgeruimd maar dat was helaas niet het geval. Wel weten we inmiddels wat die viezigheid nou eigenlijk is en waar het vandaan komt. Het lijkt ons het beste daar verder maar niets over te zeggen… Nadat ik iedereen bij de smurrie wist weg te jagen zijn we maar weer snel de duinen ingegaan, dat is – op een enkele konijnenkeutel na – tenminste een propere omgeving.
Op de terugweg werd ben ik heel streng geweest en hebben we de three-strikes-out regel gehandhaafd; wie drie keer niet luisterde en toch richting smurrie ging werd aangelijnd. Tja, dan is dit dus het resultaat (boefjes!):
