Vandaag trokken we de hele dag gezellig met andere roedels op.
De ochtendploeg deed dat met maar liefst twee Wassenaarse roedels simultaan dus dat werd driedubbele pret. De middagploeg sloot zich halverwege de wandeling aan bij het klasje van de Uitlaatjuf en maakte er ook een feestje van.
Read more “Roedels aller landen vereenigt U”
Trainee was weer van de partij deze woensdagochtend en om e.e.a. eens goed te observeren hielden we extra lang halt op de speelplekken. Roedelobservaties vervelen echt geen dag en ook vandaag werden we getrakteerd op een partijtje entertainment van de bovenste plank. Kijkt u gezellig een stukje mee:
De woensdagochtendwandeling begon als een waar roedelfestijn in de Scheveningse Bosjes.
Nog maar net aangekomen in het bos liepen we naar de kleine speelvlakte waar toevallig nog twee bekende roedels aankwamen, dat werd uiteraard een grote vrolijke puinhoop. Net toen beide andere roedels vertrokken waren diende de volgende zich al aan en begon het feest opnieuw.
Fijn dat iedereen daardoor zijn energie al lekker kwijt kon voordat het echt warm werd. De rest van de wandeling voerde ons weer via de duistere schaduwpaadjes van waterpomp naar waterpomp. Read more “Roedelfestijn in de Scheveningse Bosjes”
Een tocht naar de Zandmotor staat altijd garant voor een feestje. Zo ook deze woensdagmiddag, zelfs de grootste luilakken renden tot ze er bij neervielen.
Read more “Woensdagmiddag op de zandmotor”
De ochtendwandeling begon lekker rustig maar mondde al snel uit in een weergaloos roedelfeest toen eerst de Wassenaarse bende van Snuffel & Co en even later de roedel van Rondje voor je Hondje zich bij ons aansloten.
Trainee was na een korte Mediterrane vakantie ook weer van de partij vandaag en viel met zijn neus in de boter; dit was op het gebied van gedragsobservatie natuurlijk een supercollege. Ruim dertig honden die het allemaal uitstekend met elkaar kunnen vinden en zich als één roedel door het bos begeven is een fascinerend gezicht. Daarnaast was het voor de ochtendgroep uiteraard de best denkbare party om de week mee af te sluiten…
Read more “Boswandelen op vrijdagmorgen”
Meestal kiezen we er voor om bij Monster de Zandmotor op te gaan maar vandaag namen we het lange stuk aangelijnd door de duinen wandelen voor lief en gingen er bij Kijkduin op.
Nadat Duke had ontdekt dat hij alle wandelaars kon wegjagen door tegen ze op te springen en Nanna en Lola al het gevogelte tot ver voorbij het Westland hadden gejaagd hadden we pas echt de ruimte. Die ruimte hebben we volop benut om te donderjagen.
We hadden weer een flinke donderdagmiddagploeg, daarom lekker de ruimte van het strand opgezocht, het regende toch pijpenstelen.
In verband met het slechte weer liep er bijna niemand op het strand, behalve dan die ene mevrouw die alle zeilen bijzette om dwars door onze roedel te kunnen lopen om vervolgens middels een net iets te luide eenrichtingsconversatie met haar hond kenbaar te maken dat ze onze aanwezigheid absoluut niet kon waarderen. “kom Bobbi, loop maar snel door want dit zijn belachelijk veel honden…” Voor mij breekt op zo’n moment toch even de zon door, heerlijk dat soort mensen, hou ik van!! 😀
De middagploeg had gezelschap van Mister Dogs buurvrouw Daniëlle.
De buurvrouw heeft al jaren een ‘moeilijke hond’ die eigenlijk niet los kan en wilde graag eens een losloopfeestje van dichtbij meemaken. Zij was aangenaam verrast door de gezelligheid van zo’n hele roedeltoestand.
Het werd zelfs nog extra gezellig omdat Sita ons – zoals gewoonlijk – weer eens wist te vinden terwijl ze eigenlijk met haar bazin aan de andere kant van het bos liep. Toen we ook Evelien van de concurrentie met haar roedel tegenkwamen was het feest compleet. De labradors – en dat zijn er nogal wat op maandagmiddag – maakten dankbaar van de gezellige verwarring gebruik door hem er een voor een tussenuit te knijpen. Duke kreeg de lucht van iets eetbaars in zijn neus en ging hier achteraan. De geur was zo sterk dat deze acute doofheid veroorzaakte. Toen we Duke weer bij de roedel hadden deed kameraad Bailey er een schepje bovenop door een Canta (overdekte invalidenbrommer) helemaal het bos uit te jagen. Canta’s blijken overigens ook acute doofheid te kunnen veroorzaken.
Uiteindelijk wisten we toch weer met een volledige roedel bij de bus terug te keren…
De buuf schoot ook wat foto’s:
Hoi, ik ben Luka!
Mister Dog ken ik al jaren. Ik mocht vroeger – toen hij nog bij een andere roedel werkte – vaak met zijn zaterdagwandelingen mee. Daarnaast ben ik overigens zijn buurman en blaf ik altijd naar hem als hij met Joep langs ons tuinhekje loopt. Ik was in januari al een keertje te gast en toen ving ik bijna een jogger, lachen was dat!
Zoals je in het filmpje kunt zien was ik in het begin een beetje op mijn hoede maar heb ik uiteindelijk heerlijk gespeeld op het strand vanmorgen, vooral met Hachi, die is écht leuk. En in de duinen kon ik lekker even laten zien hoe hard ik kan rennen, daar hadden ze mooi niet van terug haha! Ik mag vanaf nu een paar keer per week mee met de ochtendploeg en morgen ben ik alweer van de partij.
De middagploeg had een fijne boswandeling in de Scheveningse Bosjes. Doutzen was voor het eerst sinds haar operatie weer van de partij en had voor de gelegenheid haar nieuwe kleren aan. Omdat die uiteraard niet vies mochten worden liep ze vandaag nog even aan de lijn.
Het was gezellig druk in het bos en behalve heel veel bekenden kwamen we onderweg ook nog twee varianten van roedelangst tegen.
De eerste was een hondje dat zodra ze de hoek omkwam en de roedel zag snel terugrende naar haar baas om steun te zoeken. Het ontging de baas echter volledig want hij was veel te druk met zijn telefoon. Wij hebben om de hond te ontzien maar een omtrekkende beweging gemaakt, dwars door de struiken. Ik geloof niet dat baas in kwestie hier ook maar iets van heeft meegekregen.
Het tweede geval betrof een bazin met roedelangst (de hond was namelijk totaal niet onder de indruk). Dit is de gevaarlijkste variant. Zodra mevrouw de roedel zag raapte ze een tak op en duwde die eerst bij haar hond in zijn gezicht om hem vervolgens zo ver mogelijk de andere kant uit te gooien. Hond vond de roedel stukken interessanter en liet vriendelijk kwispelend de tak voor wat hij was. Mevrouw pakte nog een tak maar nu de roedel dichterbij was gooide ze het over een andere boeg (ik heb veel bezopen acties gezien maar deze was nieuw voor mij) en ging gebukt tegenover haar hond staan en greep hem – met de tak nog in haar rechterhand – aan weerszijden van zijn hoofd bij zijn halsband en duwde haar neus tegen die van de hond terwijl ze hem vertelde dat hij rustig moest blijven. Nu had ze pas écht de aandacht van de roedel.
Terwijl Bailey aan de tak stond te rukken en Scharrel en Lola de hond besprongen duwde Joep zijn neus in mevrouw haar niet te missen achterste. Wat een heerlijk moment! Ik deed niet eens moeite mijn lach te onderdrukken en liep snel door terwijl ik de bende bij me riep. Iedereen kwam direct en we hebben een extra frolic-momentje ingelast om dat te vieren.
