Vooral met de ochtendploeg is het voor een opruimplichtige roedelcoach altijd extra hard werken aan het begin van de wandeling.

Wel dienen zich altijd een paar vrijwilligers aan om mij die taak uit handen te nemen, zo ook vanmorgen. Nu moet u weten dat ik helemaal niet van deze hulp gediend ben want de wijze van afvalverwerking is op z’n zachts gezegd nogal onsmakelijk. Sommigen weten dit en ik hoef hun naam slechts te noemen en zij laten de boel met rust, anderen vergeten hun naam altijd tijdens het helpen en moeten dan even aan de lijn totdat ze zich die weer kunnen herinneren en een enkeling heeft overal schijt aan en blijft onverstoorbaar doorhelpen.

Dat laatste werd vanmorgen maar weer duidelijk toen ik een vrijwilliger uiteindelijk aan de halsband van het helpen af moest sleuren en daarop met volle mond werd aangevlogen. Zit je dus mooi ineens onder het bloed en de stront op maandagmorgen. Heerlijke start van weer een verse wandelweek!