Maandag

De ochtendploeg arriveerde eerst bij het Zwarte Pad, waar het naar onze smaak veel te druk was met werkverkeer, reed vervolgens door naar de Waalsdorpervlakte waar we ontdekten dat er nog een flatcoat mistte om uiteindelijk – mét flatcoat – bij de Scheveningse Bosjes aan te komen voor een hele brave maandagochtendwandeling. Slechts twee belhamels (beiden uiteraard van mezelf) waren iets minder braaf, Rosa dacht dat het jachtseizoen reeds geopend was en verdween telkens net iets te ver uit zicht en Rinus wist plots niet meer wat ‘wachten’ betekent en stormde ongeoorloofd (met medeneming van de halve ochtendploeg) de roedel van collega Kim in. Rinus & Rosa mochten de rest van de wandeling aan de tandemlijn op elkaar passen, dat deden ze dan wel weer hartstikke goed!

De middagploeg checkte toch voor de zekerheid nog even het Zwarte Pad en daar bleek de rust zowaar even te zijn wedergekeerd. Gelukkig maar, want het was heerlijk weer. De muts kon af, de winterjas werd verruild voor een bodywarmer en met een ontluikend lentegevoel begonnen we aan een fijne strandwandeling. Hoewel er hier en daar een loopje werd genomen met de spelregels (er ging een dobermann achter de vogels aan, een kooiker en een ierse terrier onttrokken zich aan de sociale activiteiten om hun buikjes rond te eten aan verboden aanspoelsels, een mastín stak een middelvinger naar mij op en een boulab zocht en vond in haar speldrift de tolerantiegrens van roedelgenootjes) kunnen we toch spreken van een zeer geslaagde strandwandeling.

Read more “Maandag”

Vrijdag

Nog twee (beeld)verslagjes van de wandelingen van vrijdag.

De ochtendploeg ging ietsje later dan normaal aan de wandel. Iedere straat waar wij tijdens de ophaalronde doorheen moesten was namelijk opgebroken, afgesloten of geblokkeerd. Wij vermoeden dat er hier sprake is van een groot complot.

Toen we eindelijk bij het Zwarte Pad aankwamen bleek het daar behalve de aangekondigde afsluiting van het achterste gedeelte van het parkeerterrein (‘ons’ gedeelte!) ook nog eens een onveilige toestand met groot materieel en zeecontainers aan de voorkant. Wij weken voor de zekerheid maar uit naar het Zuiderstrand. Dat was geheel nieuw voor de ochtendploeg. Met negen opgewonden staartjes werd eerst het gehele havenhoofd besnuffeld, daarna ging het goed los. Als extra aanjager hadden we Antilliaanse wervelwind Boris mee die een proefwandeling kwam maken. Die zal zich komende week nader aan u voorstellen maar we kunnen wel alvast verklappen dat hij met vlag en wimpel geslaagd is.

De vrijdagmiddagploeg is van oudsher onze rugzakjesroedel waarmee we bij voorkeur op stille plekken, ver van de bewoonde wereld, wandelen. Het weer dreef ons vanmiddag echter toch het bos in. Daar werd het toch bijna nog even hard werken…

Terwijl er in een straal van honderd meter simultaan doch goed verspreid gepoept werd en ik heen en weer sprintte om alles op te ruimen vlogen de jagers al achter de vogels aan, pleegden de usual suspects schijnaanvallen op andere bosbezoekers en maakten de zwervers al grote omtrekkende bewegingen. Na enkele minuten en veel (al dan niet hypo-allergene) uitgedeelde voertjes had ik het gros weer een beetje onder appel maar twee niet nader te noemen boxerkruisingen draaiden nog steeds hun eigen programma. Marley kon ik – na nog een schijnaanval – bij zijn lurven grijpen en die kreeg even een time out aan de lijn maar Tulp (oeps, nu heb ik ze allebei toch genoemd) bleef telkens heel handig nét buiten bereik.

Nadat ik nog enkele calamiteiten in alle rust wist te doorstaan kwamen we op een van onze vaste voertjes-uitdeelplekken in de bosjes. De harde kern zat al voordat ik iets geroepen had netjes om mij heen en zelfs Tulp kwam haar licht opsteken. Met een onverwachte beweging pakte ik haar snel bij haar halsband, ze gilde het uit van ellende. “Hé joh doe jè effuh lekkâh normaal met die boksâh!” klonk het aan de andere kant van de bosjes. Omdat daar een gezelschapje Haagse inteelt al een tijdje tegen elkaar en tegen hun honden stond te blèren duurde het een paar seconden voordat het besef indaalde dat dat laatste waarschijnlijk aan mij gericht was. Snel liep ik even de opties na in mijn hoofd; a. een overtreffende bak Haagsch over de dames uitstorten, of b. rustig uitleggen wat hier feitelijk gebeurde, maar ik was c. dit gezelschap geen enkele verantwoording verschuldigd dus werd het d. – lekker negeren die hap. Alsof iedereen het hiermee eens was werd er plots heel braaf meegewandeld en aandoenlijk schattig gespeeld het laatste stukje van de wandeling. Uiteindelijk komt alles iedere vrijdag weer goed…

Twee korte filmpjes:

Read more “Vrijdag”

Woensdag, tweemaal Zwarte Pad

Wederom twee strandwandelingen vanaf het Zwarte Pad vandaag.

De ochtendploeg wandelde voornamelijk in de duinenrij, het was langs de vloedlijn iets te druk met paardenmeisjes deze morgen.

Zodra de kust weer veilig was (pun intended) zetten we de terugweg in over het strand. Roedelpuber Rosa zag echter iets in het duin bewegen dat toch nog even moest worden geïnspecteerd. Ik kon roepen wat ik wilde, Rosa vloog het duin in om ver weg met een hele zware blaf een paar benauwd kijkende pulkateers aan te gaan staan blaffen. Er zat niets anders op dan haar uit het duin te gaan halen. Niet handig met een hele roedel in mijn kielzog en wat ik vreesde gebeurde; een aantal onverlaten ging gezellig met haar mee staan blaffen. Toeval of niet, alle hysterische aanblaffers waren spanjaarden. (Tulp, Scharrel en helaas die twee van mezelf…) Na een warrig gepreveld excuus richting pulkateers en enkele stevige Spaanse krachttermen aan het adres van de muiters was de situaties weer enigszins onder controle en ging het (met vier spanjolen aan de lijn) nogmaals terug richting bus.

De middagploeg had met laag water lekker de ruimte én keihard zand om flink te rennen. Daar wist men goed gebruik van te maken.

Zo goed zelfs dat ik me bijna zorgen maakte dat we beboet zouden worden voor het overtreden van de maximum snelheid toen ons een 4×4 van de politie passeerde. Podenco Taco klokte – niet gehinderd door zijn sleeplijntje – de snelste tijd van iedereen en kwam verrassend braaf terug iedere keer dat ik hem riep. De wonderen zijn de wereld nog niet uit…

Read more “Woensdag, tweemaal Zwarte Pad”

Dagje strand

Na gisteren een dag in het bos te hebben rondgezworven was het wel weer tijd om het strand op te zoeken, zeker onder de weersomstandigheden van vandaag. In ons enthousiasme haalden een we een paar kilo Sint Bernhard teveel op maar dat verhoogde de pret eigenlijk alleen maar, het werd een heerlijk dagje aan zee!

Read more “Dagje strand”

Een donderdag aan zee

Het is nauwelijks voor te stellen (ik schrijf dit nadat storm Louis over de regio is geraasd) dat het vandaag prima strandweer was. Toch hebben zowel de ochtend- als de middagploeg zich opperbest weten te vermaken aan zee. Kijk zelf maar:

Read more “Een donderdag aan zee”

Driedubbele dinsdag

Feestelijke wandelingen vandaag.

De dag begon in de duinenrij bij het Zwarte Pad waar een XXL ochtendploeg de boel behoorlijk op stelten wist te zetten. oproerkraaiers Rosa en Gaea mochten, nadat ze er drie dagen op rij met bananen in hun oren achter de vogels aan vandoor gingen, met een tandem-lijn preventief op elkaar passen. Dat hielp, er werd vandaag niet gejaagd. Alsof de ochtendploeg nog niet groot genoeg was sloten we halverwege de wandeling aan bij de kudde van de concurrentie. Dat was uiteraard reuze gezellig maar het gaf Ollie de gelegenheid om er in een onbewaakt ogenblik vandoor te gaan om de zeebodem te verkennen. En waar Ollie is is Boris, dus… mochten er waarnemingen zijn van een onverklaarbare stijging van de zeespiegel rond een uurtje of elf vanmorgen; ik kan alles uitleggen.

In de middag wachtte ons het volgende festijn: Norbert vierde zijn tiende (10e!) verjaardag en had zijn besties van de middagploeg uitgenodigd om dit met een feestelijke wandeling op de Zandmotor te komen vieren. Voor de gelegenheid deden we de grote ronde rond de grote lagune. Iedereen had er lekker de vaart inzitten, waarschijnlijk omdat men al voorvoelde dat ons bij de bus nog iets leuks wachtte. Nadat we allemaal luidkeels voor Norbert hebben gezongen kwam er inderdaad een exquise traktatie tevoorschijn en zo werd de toch al feestelijke wandeling extra feestelijk afgesloten. Na het feestje werd iedereen weer netjes thuisgebracht. Namens de hele roedel van harte gefeliciteerd Norbert!

We sloten de dag af met een gezellige bosronde met de bonusclub. Twee hondjes waren een tikje ongehoorzaam en mochten na enkele waarschuwingen in de wind te hebben geslagen de wandeling aangelijnd afmaken. Uiteraard betrof het hier mijn eigen lieverdjes, wie anders…

Read more “Driedubbele dinsdag”

Maandag, startpunt Zwarte Pad

Beide wandelingen startten vandaag op het Zwarte Pad.

Met een intens grote ochtendploeg sloegen we rechtsaf, richting Wassenaar, om ons te gaan vermaken in de duinenrij. Dat is weer behoorlijk gelukt.

Met een wat kleiner middagploegje sloegen we een keertje linksaf, richting Pier. Deze afwijking van de normale routine maakte dat alle staartjes opgewonden de lucht ingingen en dat er vervolgens uitzinnig blij gerend en gespeeld werd. Ter hoogte van de Pier werd er even braaf geposeerd voor de socials en toen ging het druk spelend weer terug.

Read more “Maandag, startpunt Zwarte Pad”