De duinen in op dinsdagmorgen

Omdat er nog steeds net iets teveel ‘eetbare’ zaken op het strand lagen en we net iets teveel pathologische vraatzuchtigen in ons midden hadden bleven we vanmorgen veilig in de duinen. Daar viel, op wat konijnenkeutels na, niet veel te snacken (hoewel het een beruchte Spaanse straatscharrelaar toch lukte om genoeg rommel naar binnen te werken om later een souvenir in de bus achter te kunnen laten…). We gingen wel voor de kilometers, een flink stuk richting Wassenaar, door het mulle zand, duin op, duin af. Als extra handicap hadden beide aangelijnde boys afgesproken ieder telkens zo hard mogelijk een andere kant uit te trekken. Geheel tegen de gewoonte in besloten we daarom op het keerpunt een korte snuffel-, knabbel- en knuffelpauze in te lassen. Met herwonnen moed wandelden we daarna tweemaal zo snel weer terug naar Scheveningen.

Read more “De duinen in op dinsdagmorgen”

Vrijdagochtend op het strand

Het extra brede, schoongespoelde en keiharde strand nodigde deze morgen uit tot het maken van kilometers.

Roka deed dat binnen de vrijheid van de 6 mtr lijn, Luka deed dat met dubbele cijfers en Picootje onder licht protest. Labrador Bailey ontdekte halverwege dat het bij de oude vloedlijn langs de duinen vol delicatessen lag en werd derhalve op de terugweg gecoacht door zijn dieet-buddy Joep die hem onbaatzuchtig op sleeptouw nam.

In verband met een onverwacht hevig doorgebroken winterzon arriveerden we iets later dan in het draaiboek vermeld stond bij de bus; pure overmacht! Read more “Vrijdagochtend op het strand”

Maandagmiddag op het strand

Met de stroef verlopen ochtendwandeling in mijn achterhoofd deed ik een klein schietgebedje voor ik met de middagploeg het strand opstapte.

Het was een behoorlijk uit de kluiten gewassen roedel vanmiddag. Bovenop de normale bezetting hadden we vandaag labrador Buddy (kampioen zwaargewicht, geleend van de concurrentie die op vakantie is) weer eens in ons midden en omdat het in huize Dog vandaag een komen en gaan was van reparateurs, installateurs, pianostemmers en wat dies meer zij mocht de hele opvangclub nog een keertje extra mee.

Het werd een verrassend relaxte wandeling, ondanks vakantietijd en het aangename weer was er bijna niemand op het strand, de roedel was uiterst gezellig en er speelde er lekker op los. Werd deze dag toch nog goed afgesloten! Read more “Maandagmiddag op het strand”

Hemelvaartsdag 2019

Het chagrijn nadat vier van de negen honden vanmorgen ondanks zorgvuldig communiceren, plannen en herinneren onzerzijds op het laatste moment afzegden hebben we heerlijk in de zon met een grote beker take away koffie in de hand van ons afgelopen.

Door de duinen met wind mee naar Wassenaar en tegen de wind over het strand terug. Het hemelvaartsroedeltje stapte vrolijk twee uur lang (af en toe een snackpauze* in acht nemend) stevig door. Als herboren kwamen we bij de bus terug na afloop.

*Omdat het toch een beetje een feestdag was waren er extra lekkere (gezonde!) snackjes mee. Read more “Hemelvaartsdag 2019”

Een donderdag aan zee

Wederom kijken we terug op een fantastische stranddag.

De voorspelde bewolking en regen lieten zich niet zien en het bleef de hele dag korte mouwen wandelweer.

Met de ochtendploeg waren we zo lekker aan de wandel dat we de tijd vergaten en veel te laat terug waren bij de bus (gelukkig kon iedereen hier mee leven en bleven de klachten uit). Onze ‘wanderlust’ werd bij de parkeerautomaat wel keihard afgestraft maar dat mocht de pret niet drukken, die wandeling hadden we toch mooi al in de pocket!

De middagploeg kwam weer eens tegelijk met de roedel van de Uitlaatjuf bij het strand aan. We besloten maar de volledige wandeling samen op te trekken, dubbel roedelplezier en iedereen – juffen en misters incluis – was aangenaam gesloopt na afloop.

Meer van dit soort dagen graag! Read more “Een donderdag aan zee”

The Deer Hunter

Een prachtige dag was het, blauwe lucht, zonnetje, fantastisch wandelweer.
Dat merkte je ook aan de roedel, het was een grote blije bende en heerlijk relaxt wandelen voor ondergetekende.

Totdat ik achterom keek en twee witte puntjes hoog over het duin zag bewegen… De opgewonden staartjes van Dirk en Jet! Na zonder enige respons longen uit mijn lijf te hebben geschreeuwd leek het me verstandig terug te lopen. Jet kwam ons gelukkig al tegemoet maar Dirk zat duidelijk in zijn jachtmodus. Ik slingerde iedereen aan een paal, sprong over het prikkeldraad en beklom het duin. Eenmaal boven zag ik nog net het opgewonden staartpuntje van Dirk in de verte achter een ree aangaan. Sprintend over de duintoppen probeerde ik dichterbij te komen maar dat bleek al gauw kansloos, Dirk en ree verdwenen ver weg in de duinen van Meijendel, richting Wassenaar. Er zat niets anders op dan eigenaar en instanties op de hoogte te brengen en de roedel – die nog braaf aan de paal stond te wachten – naar de bus terug te brengen.

Met de hele roedel aangelijnd liepen we richting strandgang, onderwijl appte ik de eigenaar. Ik had het appje nog niet verstuurd of collega De Uitlaatjuf belde mij of ik misschien een bruin/wit hondje mistte… Meneer was dus alweer het hele eind teruggerend en zat nu vlak bij de bunkers bij het zwarte pad achter de konijnen aan. Roepen had uiteraard nog steeds geen zin dus wij liepen door richting parkeerplaats. Dat werd gelukkig wel opgepikt door meneer want hij kwam eindelijk naar beneden, onze kant op. Heeel langzaam, dat dan weer wel. Uiteindelijk kwamen we – ruim een half uur te laat – weer met een complete roedel aan bij de bus. Daar hebben we nog even een paar honderd doornen verwijderd uit Dirks hoofd (en mijn schenen en knieën) en het hele avontuur weggespoeld met een paar bakken water.

U kunt vast raden wie er de volgende keer aan de lange lijn loopt…

  • De ochtendploeg

  • The Deer Hunter