Tijdens het ophalen van de middagploeg kwam er een melding van een vermiste hond bij een collega op de Waalsdorpervlakte. Even overwoog ik daar te gaan wandelen om te helpen maar na een snelle inventarisatie van wie er allemaal aan boord zaten leek me dat geen optie. Met deze club zouden we er waarschijnlijk direct nog tien honden vermist zijn daar.
Toch maar plan A dus; de Scheveningse Bosjes, lekker op routine op vertrouwd terrein met dit stelletje onverlaten. Gelukkig kende de vermissing al snel een goede afloop. Zo ook onze wandeling, op het ergste voorbereid viel ik van de ene verbazing in de andere. Iedereen was namelijk ongebruikelijk braaf, volgzaam en gezellig, naar elkaar, naar andere honden in het bos, er werd super lief gespeeld en men bleef gezellig bij de roedel. Zelden was ik zo trots op de woensdagmiddagploeg, het kan dus tóch!
