De ochtendploeg
Voordat ik ging rijden vanmorgen snel even buienradar gecheckt; geen neerslag verwacht in Scheveningen. Met een voor een strandwandeling geoptimaliseerde ophaalroute kwamen we niet veel later bij het Zwarte Pad aan. Daar werd duidelijk dat alle voorspellingen waren bijgesteld naar een hele ochtend regen en dat ons over 5 minuten een significante piek in de neerslagcurve te wachten stond. Optimistisch dacht ik toch prima zonder regenbroek aan de wandel te kunnen. Daar kreeg ik al snel spijt van, luttele minuten later was ik tot op mijn ondergoed doorweekt.

De honden maakte het verder geen zier uit, de helft banjerde al door de branding, Pomme was baantjes aan het trekken en de usual suspects zaten met de snelheid van het geluid achter elkaar aan.

Milo, de Spaanse konijnenverschrikker, bleef even aan de lijn tot we op het breedste gedeelte van het strand waren. Daar aangekomen maakte ik hem los en meneer sprintte direct in een rechte streep de duinen in. Tierend en godslasterend rende ik er met de roedel in mijn kielzog direct achteraan waarop hij uiteraard alleen maar versnelde. In het duin zag ik hem nog net onder de struiken door richting omheining snellen. En daar… liep hij zich zelf tussen de duindoorn en het prikkeldraad vast! Met een sprong vanaf naastgelegen duin belandde ik naast hem, hebbes. Hopelijk heeft hij genoten van wat zijn allerlaatste losloopminuten op het strand ooit waren.

De middagploeg
We gaven buienradar nog één keer het voordeel van de twijfel en zetten met de middagploeg koers richting Monster voor een wandeling op de Zandmotor. We hielden het ditmaal zowaar droog en het werd bijzonder fijne wandeling waarin braaf werd geluisterd en verder alleen maar werd gespeeld, gerend en gezwommen. Een geslaagde afsluiter van een dag die wat minder geslaagd begon.
Read more “Woensdag, Zwarte pad en Zandmotor”