Zigzaggend tussen de trekkers door wisten we keurig op tijd bij het bos aan te komen vandaag.
De honden hadden wel in de gaten dat er ‘iets loos’ was (met al het getoeter rond het bos op de Scheveningseweg en de Professor B.M. Teldersweg plus die helikopter die maar boven ons hoofd bleef cirkelen) en hielden zich opvallend rustig vandaag. Dat kwam niet slecht uit, vooral niet tijdens de middagwandeling toen ik er voor het eerst sinds mijn operatie alleen voor stond. Niet de handigste roedel voor dit experiment met types als Senna, Maxx, Luna en Benny die altijd hun uiterste best doen mijn arm uit de kom te krijgen (over trekkers gesproken…). Ik heb de hechtingen nog niet gecheckt maar het lijkt erop dat ik een en ander heelhuids ben doorgekomen!