De vrijdagmiddagploeg sloot de week af op de Zandmotor bij Monster.
We genoten van een heerlijk ontspannen wandeling via de lagune naar de zee. Na extra lang aan zee te hebben gespeeld werd het tijd om ons te gaan drooglopen op de oneindige zandvlakte. Ik liep van het strand weg en de roedel volgde me, behalve Benny en Charlie, die waren verderop nog druk aan het sparren en rotzooien samen.
Ik riep beiden en Benny kwam er direct aan maar Charlie bleef in afwachtende houding waar ze was. Om te voorkomen dat Benny direct weer terug zou rennen om verder te rotzooien mocht hij zich voor een frolicje laten aanlijnen. Ik riep Charlie nogmaals maar geen beweging…
We zetten ons met de hele roedel in beweging en nu kwam mevrouw dan toch (met inachtneming van een veilige afstand) achter ons aan. Ik riep haar nogmaals maar zag aan haar reactie direct dat het weekend weleens later zou kunnen beginnen vandaag. Dat bleek ik goed te hebben voorvoeld.
De komende drie kwartier was ik met voertjes, stukken drijfhout geleende tennisballen, sprintjes, met de hele roedel aan de lijn, met alleen Benny bij me terwijl de rest aan een paal zat en zonder roedel maar met hulpvaardige badgasten in de weer in een poging haar aangelijnd te krijgen. Uiteindelijk lukte het een meisje (ik schat haar een jaartje of negen a tien) om Charlie te lokken en bij haar halsband te grijpen en haar aan mij over te dragen. Wat een superheldin!! Ik ben haar eeuwig dankbaar, zij en haar broertje kunnen deze vakantie menig ijsje eten van de beloning.
Uiteraard was iedereen tamelijk laat thuis na dit avontuur, buurhond Benny werd uiteindelijk – als laatste in de route – pas om 18:30u thuis afgeleverd.