De ochtendploeg opende de kersverse wandelweek in de Scheveningse Bosjes.
Iedereen was duidelijk nog een beetje brak van het weekend, er werd wat geslenterd, gehangen, in het zand gelegen en gegaapt. Het enige dat ons nog een beetje in beweging hield was de (ons volstrekt onbekende) uitlaatdame die druk bevelen schreeuwend door het bos liep en telkens als wij ons net geïnstalleerd hadden op een van onze favoriete hangplekken haar roedel vooruit leek te sturen om onze meditatieve momenten te verstoren.
Een kwartier voor het einde van de officiële speeltijd kozen we eieren voor ons geld en zochten alvast de bus op. Eindelijk rust…