25 april, vandaag vieren we Sint Marcus.
Een oeroude weerspreuk luidt: ‘Zo lang vóór St. Marcus warm, zo lang na St. Marcus koud.’ Laten we hopen dat die oerouden er dit jaar goed naast zitten…
Hoe het ook zij, een omslag van het weer doet doorgaans ‘iets’ met de honden. Vandaag manifesteerde dit zich in totale wilde barbaarse kniftige leipigheid in zowel de ochtendgroep als in de middaggroep. Het was soms best hard werken om de troepen in het gareel te houden – we hebben ook nog een verantwoordelijkheid naar andere bezoekers van het bos – maar ik heb toch ook wel moeten lachen om beide muitende bendes vandaag. Af en toe mogen ze best wel even gewoon lekker helemaal van god los. Tóch?! (Sint Marcus zal hier ongetwijfeld het zijne van denken…)
Een filmpje met de braafste hoogtepunten van de ochtendploeg (de barbaarse taferelen heb ik tenslotte vanmorgen al live vanuit het bos gedeeld)
- De ochtendploeg
De middagploeg kende tussen al het geraas door ook wat brave momenten. Aan het eind van de wandeling werden we getrakteerd op een verkwikkende regenbui en werd lekker al het stof uit de vachten gespoeld.
- De middagploeg