De ochtendploeg ging bij een stevige zuidwester aan de slag op het strand.
Aanlandige wind dus. Voordeel daarvan was dat we niet gezandstraald werden zolang we maar langs de branding bleven lopen, nadeel was dat we genoegen moesten nemen met een verrekte smal strandje.
Er was echt helemaal niemand op het strand te bekennen – zelfs de concurrentie liet het afweten – en dat kon ons wel bekoren zo op de maandagmorgen. De enige zielen die we tegenkwamen waren twee zeehondjes die waarschijnlijk even lagen uit te blazen van de woeste baren. Hier zijn we maar met een grote boog omheen gelopen (met als gevolg dat we zodra we weg waren van de branding alsnog gezandstraald werden). Later zagen we ze op eigen kracht weer terug de zee in hobbelen.
Het was overigens een flinke roedel vanmorgen met een aantal last-minute gasten en labrador Maxx die na afwezigheid wegens in-between-chemische-castratie-hormoonpieken weer eens van de partij was en het enorm naar zijn zin had.