En we sluiten de wandelweek af met een knal

knal

We waren met een flinke vrijdagmiddagploeg. Bovenop de normale bezetting gingen er een paar honden extra mee en was ook Mister Dogs buurmeisje Kate een keertje mee voor de gezelligheid.

Het was eb, het strand was breder en schoner dan ooit en er werd gerend dat het een lieve lust was.

Halverwege raasde er met enorme snelheid een politiewagen langs in de richting van Wassenaar. Na enige tijd zagen we een aantal agenten in de verte op het strand die wandelaars – waaronder de concurrentie – tegenhielden.

Dit was toevallig op de plek waar ik twee jaar geleden een menselijke bovenkaak vond (die toen door de politie op het strand werd opgehaald) en rekening houdend met het feit dat nu misschien de rest was gevonden gooide ik de hele roedel maar even aan de lijn. Inmiddels kwam de concurrentie ons tegemoet gewandeld en die kon ons vertellen dat er een granaat uit WOII was gevonden bij de Pier en dat die hier gecontroleerd tot ontploffing zou worden gebracht. Ik filmde een overzicht van het tafereel (alles voor het blog hè) en net toen we wilden omkeren ging het ding de lucht in.

Wilde paniek, niet iedereen bleek ‘shot proof’ (van een aantal was dat al bekend), staarten tussen de benen en in volle galop terug richting bus. Met een frolic-momentje wist ik de gemoederen enigszins te bedaren maar het leek me toch verstandig iedereen aangelijnd te houden en op ons gemakje via de duinen terug te wandelen. We moesten drie keer stoppen om alle lijnen uit de knoop te halen, een duidelijk teken dat nog niet iedereen er helemaal gerust op was dat het einde der tijden tot nader order was uitgesteld…

Eenmaal bij de bus hebben we toch nog gezellig nageborreld met een paar flinke bakken duinwater en konden we allemaal hartelijk om het voorval lachen.