We waren iets later dan normaal in de bosjes en dat was maar goed ook, het werd onverwachts mooi weer!
Er was een klein moment van totale anarchie aan het begin van de wandeling;
Ginny probeerde iedereen over te halen om mee te doen met zo ver mogelijk wegrennen, Doutzen en Nanna waren hier zeker voor in, de twee-eenheid Lola/Maddy raasde overal als bezeten tussendoor, dit triggerde iets bij Luna waardoor ze net een tikje te fanatiek ging meedoen, Penny had – als altijd – geen enkele last van welke vorm van impuls-onderdrukking dan ook en nam een spurt naar de roedel van Jessica verderop in het bos, Bailey sloeg – zijn neus achterna – rechtsaf de struiken op zoek naar iets (vr)eetbaars, Lok liep ondertussen met zijn neus in het achterste van een hondje wiens eigenaresse hier niet van gediend was terwijl Joep en Scharrel bij haar andere hond liepen te klieren en Roxy in de veronderstelling verkeerde dat zij dit alles in haar eentje moest zien te managen.
U begrijpt dat ik mij genoodzaakt zag een moment mijn stem te verheffen in een poging enkele types tot de orde te roepen. Zodra ik dat deed liepen er uiteraard talloze – meer en minder bekende – hondenbazen langs waarvan ik er enkelen mij een verwijtende blik meende te zien toewerpen.
Dit zijn niet de gloriemomenten in de carrière van een zelfverklaard professionele hondenuitlaatservice kan ik u verzekeren.
Gelukkig bleek Penny gevoelig voor de stemverheffing en kwam zij er al weer aangesneld. Met een aantal boefjes aangelijnd zijn we naar een andere speelplek gelopen en vanaf daar werd het eigenlijk een hele gezellige wandeling, de roedel kreeg zelfs complimenten in het bos, zo goed deden we het!