Het was waterkoud vandaag. Omdat ik met enige regelmaat een sprintje moest trekken om mijn eigen Joep tot de orde te roepen omdat hij bijvoorbeeld weer eens andermans tennisbal (inclusief hond, werpstok en baas) apporteerde bleef ik gelukkig lekker op temperatuur.
Tegen het einde van de wandeling ontmoetten we nog twee heren van de dierenambulance die zich tijdens een hardloopsessie op het strand over een hond zonder baasje ontfermden. Toevallig wist ik dat de hond in kwestie bij de concurrentie hoorde die een stukje verderop liep (en dat dit eigenwijze exemplaar altijd op gepaste afstand achter zijn roedel aansjokt). Toen ik met hen in gesprek raakte bleek één van hen aan de telefoon te hebben gezeten de dag dat Lola half Den Haag op stelten zette. Heb ik hem toch nog even persoonlijk kunnen bedanken!